12 Mart Gazi Katliamı

Misafir Çarş. Mart 03, 2010 12:48 pm

12 MART GAZİ KATLİAMI
Katledilen ve
Direnen Halktı,
Katleden Devletti,
Yani, Susurluk'takiler...
Karanlığın içinden çıkıp gelen katiller, geride Halil Dede'nin cansız bedenini bıraktıktan sonra yine karanlığa dalıyorlar Korkuyorlar, yaptıklarının suç olduğunu biliyorlar, halk görmesin, tanımasın istiyorlar. Ama boşuna, hesaplar tutmuyor. Zifiri karanlıklar bile kimliklerini saklamaya yetmiyor. Daha Susurluk yaşanmamıştır ama halk Susurluktakileri o günden görüyor, katilleri tanıyor. Katiller polistir, kontrgerilladır, devlettir.
Katliam haberi dalga dalga yayıldıkça Gazi Halkı İsmetpaşa Caddesi'ne akıyor. Kalabalık büyüdükçe öfke de büyüyor. Büyüyor, büyüyor ve Gazi'den dışarı taşıyor. Öfke tüm İstanbul'u, tüm ülkeyi sarıyor.

Radyolardan, televizyon ekranlarındaki alt yazılardan katliam haberini duyanlar evlerinden dışarı fırlıyorlar. Gazi'de tanıdıkları olanlar telefonlara sarılıyor. "Belki" diyorlar "doğru değildir, yanlış haberdir." Düşmanı yakından tanıyanlar ise katilin kimliği hakkında hiç tereddüte düşmüyorlar. Onları Maraş, Sivas, Çorum katliamlarından tanıyorlar, çoluk çocuk, yaşlı, hasta, hamile demeden şişleyerek, keserek, yakarak Maraş'ta yaptıkları katliamdan tanıyorlar. 12 Mart'ta İstanbul Üniversitesi'nden çıkan gençlerin üzerine sıktıkları kurşunlardan, attıkları bombalardan tanıyorlar. Kürdistan'da kelle avcısı özel timcilerin kestikleri kelle, kulakla, oydukları gözle gösteren fotoğraşarından tanıyorlar.

DHKC'liler ise katilleri çok daha yakından tanıyorlardı. 12 Temmuzlar, 17 Nisanlar ve daha onlarca katliam dipdiri hafızalarda yaşıyordu. Daha yakında Bağcılar'da, Sultançiftliği'nde yaptıkları katliamların kanı kurumamıştı. Ve hiç tereddüt etmedi DHKC'liler, ne talimat, ne emir beklemediler. Katliamın failleri belliydi, hedef belliydi, yapılması gerekenler belliydi. İstanbul'un dört bir yanından Okmeydanı, Nurtepe, Alibeyköy; Armutlu, Gültepe, İkitelli, Ümraniye'den, kimi yerden halkla birlikte toplu olarak, kortejlerle yürüyerek, kimi yerden bulabildikleri araçlarla, kimi yerden üçer, beşer, onar kişi, kimi yerden tek tek aktılar Gazi'ye. Gün mücadele günüydü, gün tüm kaygıları, hesapları bir kenara bırakıp düşmanla açık savaşı göze alma günüydü, gün düşmandan hesap sorma günüydü. Düşmanla hasabı olanlar aktı Gazi'ye. Gazi zulme karşı başkaldırışın, isyanın adı oldu. İsyan yayıldı dalga dalga, Gazi İstanbul, İstanbul Gazi oldu. Yayıldı tüm ülkeye.